Moskwa chodziła mi po głowie właściwie od wizyty w Sankt Petersburgu czyli od 5 lat. Podobnie jak większość turystów, chciałam postawić swoją stopę na Placu Czerwonym. Dla wielu taka ekspedycja jest porównywalna do postawienia stopy na księżycu. Ja co prawda nie dokonałam żadnego wielkiego skoku dla ludzkości, natomiast zrealizowałam główny cel mojego wyjazdu, zrewidowałam swoje stereotypy o Rosjanach. Rosja, a przede wszystkim Moskwa jest postrzegana delikatnie mówiąc z dużym dystansem, jest to szczególnie widoczne w turystycznych miejscach, gdzie rzadko słychać inny język poza rosyjskim. Język polski słyszałam tylko raz w ciągu tygodnia, natomiast czasami wydawało mi się, że sama jestem swego rodzaju „atrakcją turystyczną”. Mieszkańcy Moskwy nie ukrywali swojego zaskoczenia moją narodowością i za każdym razem reagowali bardzo entuzjastycznie.  Nie da się ukryć, że nasze relacje i wzajemnie postrzeganie określa polityka i gorzka historia, jednak jeśli spróbujemy odłożyć te kwestie na bok, wówczas ujrzymy zupełnie inne, zaskakujące oblicze Rosjan. Nie chcę wnikać w politykę bo to grząski grunt natomiast, nie da się od niej uciec, dlatego dla kontrastu warto odwiedzić parę miejsc, aby przekonać się na własne oczy jak w Rosji przedstawiane są czasy II Wojny Światowej, Zimnej Wojny oraz te współczesne po upadku ZSRR. Szczerze przyznam, że moje wyobrażenia w dużym stopniu potwierdziły się, natomiast niektóre rzeczy mnie zaskoczyły. Mówi się, że zwycięzcy piszą historię, ja bym dorzuciła do tego jeszcze, że każde państwo pisze swoją wersję historii.  Właściwie w ten sposób mogę w skrócie opisać charakter miejsc poświęconych wydarzeniom od 1939 r. (a właściwie od 1941 r., ale o tym będzie później), do czasów obecnych. Jednym z nich jest Centralne Muzeum Sił Zbrojnych, znane także jako Muzeum Armii Radzieckiej, obejmuje zbiory od czasów Rewolucji Październikowej do rosyjskiej inwazji na Gruzję w 2008 r. Pierwsza ekspozycja została otwarta przez samego Lenina w 1919 r., w miarę powiększania się zbiorów, muzeum zostało przeniesione w 1965 r. do obecnej lokalizacji, tuż obok Centralnego Teatru Armii Rosyjskiej. Główna część muzeum została poświęcona Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. W celu wyjaśnienia, Wielka Wojna Ojczyźniana różni się od II Wojny Światowej tym, że rozpoczęła się znacznie później tzn. 22 czerwca 1941 r. wraz z inwazją III Rzeszy na ZSSR.  W tzw. Sali Zwycięstwa można zobaczyć replikę flagi którą radzieccy żołnierze wywiesili na Reichstagu w maju 1945 r. Centralne miejsce ekspozycji zajmuje nazistowski orzeł oraz ogromne zdjęcie parady na Placu Czerwonym, tuż po zakończeniu Wojny.  Kolejne cztery sale poświęcone są militarnej historii Rosji w okresie powojennym. Można tu zobaczyć eksponaty związane z okresem Zimnej Wojny jak np. wrak amerykańskiego samolotu szpiegowskiego Lockheed U-2 zestrzelonego w 1960 r., czy pamiątki związane z udziałem Rosji w rozmaitych konfliktach zbrojnych: w Wietnamie, Korei, Syrii, Afganistanie oraz Czeczenii. Znajdują się tu również flagi oraz sprzęt przechwycony od Gruzińskich żołnierzy w trakcie inwazji Rosji na Gruzję w 2008 r. Na zewnątrz znajduje się duża kolekcja czołgów, samolotów bojowych oraz artylerii. Wstęp kosztuje 120 RUB – dane z 2019 r. Więcej informacji o muzeum oraz godzinach otwarcia dostępna jest tutaj. Niestety informacje o eksponatach zamieszczone są wyłącznie w języku rosyjskim. Podążając śladami II Wojny Światowej warto odwiedzić Park Pobedy, czyli Park Zwycięstwa. W centralnym punkcie parku, na szczycie wzgórza Poklonnaya Gora znajduje się Muzeum Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Pełne patosu muzeum pokazuje ofiarną walkę Związku Radzieckiego. Zwiedzanie rozpoczyna się od ogromnej, monumentalnej Sali Towarzyszy, która upamiętnia dawnych dowódców odznaczonych Orderem Zwycięstwa, wśród których znajdują się również ci spoza ZSRR jak Eisenhower czy Montgomery. Następnie droga prowadzi marmurowymi, szerokimi schodami do Sali Chwały, która w typowo rosyjskim stylu tak emanuje patetyzmem, jak Sobór Wasyla Błogosławionego kolorami.  W centrum sali znajduje się ogromna rzeźba „Żołnierza Zwycięstwa”, natomiast na ścianach zamieszczone są nazwiska osób uhonorowanych tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. Dalsza część ekspozycji obejmuje Salę Żalu, upamiętniającą poległych oraz 6 oddzielnych sal prezentujących ogromne obrazy przedstawiające kluczowe bitwy i momenty w trakcie wojny:– obronę Moskwy,– bitwę o Stalingrad,– oblężenie Leningradu,– bitwę o Kursk,– przeprawę przez Dniepr,– decydującą bitwę o Berlin. Niesamowite wrażenie robi również makieta zbombardownaego budynku w III Rzeszy. Muzeum jest czynne codziennie od 10 do 19, z wyjątkiem poniedziałku i ostatniego czwartku w miesiącu. Wstęp kosztuje 250 RUB – dane z 2019 r. Więcej informacji można znaleźć na tutaj, niestety tylko w języku rosyjskim. Ciekawym miejscem jest WDNCh – Ogólnorosyjskie Centrum Wystawowe (ros. Всероссийский выставочный центр – ВВЦ), ogromny dawny stalinowski kompleks wystawowy złożony z pawilonów reprezentujących republiki sowieckie. Obecnie w pawilonach mieszczą się sklepy z pamiątkami oraz produktami pochodzącymi z państw przynależących kiedyś do ZSRR jak Armenia czy Białoruś. Ciekawym miejscem upamiętniającym radziecki podbój kosmosu jest interaktywne Muzeum Kosmonautyki. Wejście do muzeum znajduje się tuż pod ogromnym Pomnikiem Zdobywców Kosmosu. Część ekspozycji upamiętnia moment przełomowy w eksploracji kosmosu – dzień 12 kwietnia 1961 r. kiedy rakieta “Vostok” z Yuri Gagarinem na pokładzie została wystrzelona w przestrzeń kosmiczną. Ponadto w muzeum znajduje się rekonstrukcja stacji kosmicznej „Mir”, której wnętrze jest otwarte dla zwiedzających. Wielkość jej odpowiada faktycznemu rozmiarowi Mir. W muzeum znajduje się również moduł Soyuz – TM 7, który umożliwił transport załogi na stację orbitalną Mir, 28 listopada 1988 r. Była to misja badawcza, w której uczestniczył również kosmonauta z Francji. Można tu także zobaczyć jednostkę napędową, stanowiącą element kombinezonu, używaną do tzw. spacewalk czyli transportu astronautów poza statkiem kosmicznym. Do ciekawych eksponatów należy również stacja orbitalna Salut -6 (Salyut), oraz Łunochod, sterowany z Ziemi bezzałogowy pojazd, przeznaczony do eksploracji księżyca. W odróżnieniu od poprzednich muzeów, wszelkie informacje o eksponatach są przetłumaczone na angielski. Muzeum Kosmonautyki jest fascynującym, interaktywnym muzeum, które spodoba się nawet tym którzy nie interesują się tym tematem. Jest to unikalne miejsce, które po prostu trzeba zobaczyć.  Eksponaty tutaj są nie mniej zaskakujące niż koszt wstępu który wynosi 250 RUB (dane z 2019 r.) czyli około 15 zł. A dobra wiadomość jest taka, że w Moskwie nie ma oddzielnych opłat dla Rosjan i obywateli innych narodowości, co jest powszechną praktyką w Sankt Petersburgu. Zresztą co tu dużo mówić, Moskwa jest wyjątkowa, gdyż istnieje tutaj nie tyle ponadklasowa, co ponadnarodowa sprawiedliwość! 😉 Inne wpisy o Moskwie: Powiązane posty/Related posts Tajlandia – pływający targ Stolica Rosji alternatywnie, czyli mniej poważna strona Moskwy Tajlandia od kuchni cz. I Okolice Sankt Petersburga – Peterhof i Carskie Sioło Herbaciarnia na Kehlsteinie – z wizytą w Orlim Urbex – Liban, Girl off the trail… Wietnam – Aby głowa znośną nam była, a Jordania – siedem cudów Betlejem, Autonomia Palestyńska i mur separacyjny Kreml Izmailovo – rosyjska wersja Disney’a Armenia – Erywań, jeszcze bardziej Wieczne Miasto Moskwa – siedem sióstr czyli Stalinskije wysotki Wietnam – raj dla koneserów kawy Girl on a (dangerous) Trail – czyli (nie)bezpieczeństwo Monte Cassino – “Przechodniu powiedz Polsce, żeśmy polegli Tallin, Helsinki, Petersburg bez wizy – tanie podróżowanie Sankt Petersburg Moskwa – Galeria Rzeźb Upadłych, z wizytą u Masada – Morze Martwe, Girl on a Middle Kazbegi i Gruzińska Droga Wojenna Jordania – Jak zorganizować wyjazd? Lizbona, tramwaje – jak z muzeum wyszedł warsztat Miejsca, które trzeba zobaczyć w Armenii Zachodniej cz. Kuchnia libańska Moskiewskie metro – witamy na salonach! Ein Avdat – Izrael w cieniu wybuchów i Tbilisi – wszystko w jednym! prev next