Tag Archives: Ameryka Polnocna

Girl on a (dangerous) Trail – czyli (nie)bezpieczeństwo drogowe

Do czasu wyjazdu do Gruzji wydawało mi się że widziałam już wszystko w kwestii manewrów drogowych. Były drogi w Meksyku… Szczególnie te w Mexico City, dostarczały adrenaliny porównywalnej do skoku na bungee. Brak jakichkolwiek zasad, poza jedną dotyczącą zakazu parkowania, która i tak nie polepszała mojej sytuacji, z punktu widzenia pieszego. Było ciężko, do dziś pamiętam dylematy przed przejściem dla pieszych, przecinającym 7- pasmową, jednokierunkową, ruchliwą drogę, czy wchodzić na zielonym, które i tak nie gwarantuje bezpieczeństwa, czy szukać innego przejścia. Do tego ta wieczna niepewność, czy kierowca jadący siódmym skrajnym, prawym pasem nie

Hawaje – Big Island, coraz większa Duża Wyspa…

Kiedy wylądowałam na lotnisku Kailua Kona, znajdującym się na hawajskiej wyspie Big Island, poczułam się dosłownie jak bohaterowie misji Apollo. Zaskakujące jest, że po niespełna 40 – minutowym locie, pomiędzy hawajskimi wyspami, znalazłam się w zupełnie innej rzeczywistości. Piaszczyste plaże wyspy O’ahu zostały zastąpione, skałami oraz czarnym piaskiem, natomiast zamiast bujnej hawajskiej roślinności, po horyzont rozciągał się apokaliptyczny krajobraz powulkaniczny. A sprawcą tego wszystkiego jest Kilauea – jeden z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie. Kilauea wygląda dość niepozornie, gdyż w odróżnieniu od innych wulkanów, charakteryzuje się spłaszczonym, szerokim stożkiem i nie ulega standardowej erupcji

Campeche, Uxmal – dwie cywilizacje

Uxmal jest drugim, po Chichen Itza najważniejszym stanowiskiem imperium Majów w Meksyku. Miasto zachwyca swoją architekturą oraz bogactwem ornamentyki. Zaskakujący jest fakt, że w okolicy nie ma rzek ani innych zbiorników wody pitnej, a także żadnych dowodów na to, że takowe istniały. Woda pitna, prawdopodobnie była czerpana w trakcie deszczu do zbiorników i wykorzystywana w okresie suszy. Brak stałego jej źródła, tłumaczy fakt niezliczonej ilości reliefów odwołujących się do boga deszczu – Chaca, znajdujących się na fasadach budowli Uxmal. Najbardziej charakterystycznym punktem jest górująca nad miastem Świątynia Czarownika. Podobnie jak w Chichen Itza, piramida ta, była wykorzystywana

Mauna Kea – niewidzialne hawajskie krowy i lawiny śnieżne

To nie będzie post o przeźroczystych, turkusowych wodach Pacyfiku, rajskich hawajskich plażach z sypkim jak mąka piaskiem, kolorowym podwodnym świecie rafy koralowej, sięgających chmur klifach, tropikalnych lasach deszczowych czy spektakularnych wodospadach. Tym razem czas na przejmujące zimno hawajskiej tundry oraz surowe polarne klimaty. Tylko na Hawajach, a dokładnie na Wielkiej Wyspie (Big Island) można rano popływać w ciepłych wodach oceanu, a po południu wyskoczyć na snowboard. Ta 30-krotnie mniejsza od Polski, wyspa może się pochwalić aż 11 strefami klimatycznymi. Co więcej, znajduje się tutaj najwyższa góra świata, a właściwie wygasły wulkan – Mauna Kea.

Teotihuacan – Miejsce, w którym ludzie stają się bogami

Znajdujący się około 50 km od Mexico City, Teotihuacan po dziś dzień stanowi jedną z największych zagadek w dziejach ludzkości. Tajemnicze okoliczności i czas powstania tego miasta nie zostały dotąd poznane. Pozostaje nam tylko legenda zgodnie, z którą zostało ono zbudowane przez olbrzymów zwanych quinametin. Ich cywilizacja została zniszczona przez wielką katastrofę, jeszcze przed pojawieniem się pierwszych ludzi. Najbardziej fascynujące w Teotihuacan jest to, że cały imponujący kompleks budynków został wybudowany bez użycia metalowych narzędzi, według ściśle określonego rozkładu na wzór Układu Słonecznego. Szacuje się, że początki miasta sięgają już II w. p.n.e., natomiast największy rozkwit miał

Xel-Ha – Miejsce gdzie rodzi się woda

Ciekawą propozycją dla miłośników parków wodnych jest Xel-Ha, znajdujące się we wschodniej części Półwyspu Jukatan, niedaleko stanowiska archeologicznego w Tulum. Xel-Ha, to właściwie ogromne naturalne akwarium, zachwycające swoją bioróżnorodnością. Sama nazwa parku, w języku Majów oznacza „miejsce gdzie rodzi się woda”. Zgodnie z legendą, bogowie Majów połączyli swoją mądrość, wizje oraz poczucie estetyki i piękna, tworząc właśnie Xel-Ha. Byli oni, na tyle zachwyceni swoim dziełem, że zabronili ludziom wstępu do tego raju. Bram jego miały strzec iguany – pełniące rolę strażników ziemi, pelikany – chroniące powietrze oraz papugoryby – broniące wody. Wszystkie te osobniki