Road trip – Zjednoczone Emiraty Arabskie i Oman

Road trip w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Omanie to ciekawe doświadczenie. Wyobraźcie sobie kilkupasmową drogę, ciągnącą się po horyzont. Droga jest doskonale oznakowana, płaska jak stół i praktycznie brak jest innych samochodów, aż korci żeby sprawdzić co fabryka dała. Niestety czar pryska kiedy orientujemy się, że co trzy kilometry umieszczone są fotoradary. Przy czym nie ma się co łudzić, że w skrzynkach brakuje urządzeń do mierzenia prędkości.

Obydwa kraje mają jeden z najlepiej rozwiniętych systemów radarowych. Na szczęście przejeżdżając nieco ponad 3500 km, udało mi się uniknąć sprawdzenia taryfikatora mandatów za przekroczenie prędkości. Natomiast obserwując zgodną z przepisami jazdę innych kierowców, kary wydają się być surowe. 

 

Ograniczenia prędkości

 

Jak wyglądają ograniczenia prędkości? Niestety, tu kolejne rozczarowanie… Generalnie na autostradach obowiązują limity od 100 do 120 km/h  60-70 mph. Co zaskakujące, w miastach maksymalna prędkość może wynosić 60-80 km/h (40-50 mph), przy czym zazwyczaj było to 80 km/h. Na drogach osiedlowych obowiązuje ograniczenie do 40 km/h ,25 mph, jednak sama tego nie sprawdzałam ponieważ nie miałam potrzeby przejazdu przez takie strefy.

Fotoradary co prawda nie są oznakowane, ale w pustynnym krajobrazie czarne lub szare skrzynki łatwo dostrzec z daleka. Zresztą tak czy siak, możemy ich się spodziewać co trzy kilometry 😀 Muszę przyznać, że tego typu jazda jest nużąca i męcząca. Trzeba stale obserwować ograniczenia prędkości oraz pilnować, aby nie dociskać pedału gazu. Weźcie pod uwagę, że na drodze praktycznie nic się nie dzieje, a jej otoczenie jest monotonne.

Jednym Emiratem, w którym mogłam się rozpędzić było Abu Dhabi. Ograniczenia prędkości na autostradach wynoszą tam 140 km/h, choć przyznam, że jechałam też drogą z ograniczeniem do 160 km/h. Była to międzynarodowa autostrada z Abu Dhabi w kierunku Arabii Saudyjskiej. Przy czym podobno w Emiracie Abu Dhabi nie ma bufora przekroczenia tych prędkości.

Jednak z moich obserwacji wynika, że na drogach niższej klasy fotoradarów jest znacznie mniej albo wcale. Ich stan techniczny jest bardzo dobry i pozwala osiągnąć wyższe prędkości. Co jest chętnie wykorzystywane przez lokalnych kierowców. Przechodzą oni diametralną metamorfozę, zjeżdżając z głównych autostrad 😉

 

Środki ostrożności

 

O ile drogi są super bezpieczne trzeba uważać na kilka rzeczy.

– Kolizyjne pasy na autostradach. Na autostradach zlokalizowane są kolizyjne pasy do zawracania. W celu zminimalizowania wypadków przy zawracaniu mamy do dyspozycji specjalne poszerzone pobocze na które można dynamicznie wyjechać, aby nie blokować pasa szybko poruszającym się z naprzeciwka samochodom.

– Progi. Źle wyprofilowane progi są koszmarem, szczególnie w Omanie. Jeśli ktoś podróżuje zwykłym samochodem osobowym, najlepiej podjeżdżać na nie po skosie.

-Boczne wiatry. Ostatnią rzeczą jest prędkość, szczególnie w Abu Dhabi gdzie ograniczenia są mniej restrykcyjne. O ile na terenach zabudowanych nie ma problemów z przejazdem, to na terenach pustynnych jadąc lekkim samochodem możemy być zaskoczeni, kiedy nagle znajdziemy się na innym pasie. Otoczenie takich dróg jest pozbawione drzew, zatem nie widać natężenia wiatru. Zresztą nie jest on stały, parę razy zdarzyły mi się pojedyncze, silne podmuchy, które dynamicznie znosiły mój samochód z pasa.

 

Kultura jazdy

 

To jest kwestia, która najbardziej mnie zaskoczyła. Wybierając się tutaj byłam przygotowana na typową przygodę na arabskich drogach. W pamięci mam jeszcze drogowe szaleństwo w Libanie 😉 Tymczasem okazało się, że kierowcy w ZEA i Omanie są bardzo zdyscyplinowani i kulturalni. Jazda nie stanowiła żadnego problemu i była bardzo przewidywalna. Spokojnie mogę polecić obydwa kraje osobom, które zaczynają przygodę z wypożyczaniem samochodu zagranicą. Co więcej, największym zaskoczeniem było dla mnie przepuszczanie pieszych w Dubaju.

 

Oznaczenia dróg

 

Rozwinięty system dróg szczególnie w okolicy Dubaju oznacza dużo zjazdów, estakad oraz pasów ruchu. Niejednokrotnie jechałam drogami, które liczyły po osiem pasów w jedną stronę. Aby wjechać w odpowiedni zjazd bardzo pomocne było oznakowanie drogowe.

Każdy zjazd oprócz nazwy oznaczony był numerem. Oznaczenie to było połączone z informacją o konkretnym pasie który prowadzi na ten zjazd. W połączeniu z głosową informacją z google maps mogłam sprawne przemieszczać się po mieście bez konieczności patrzenia w mapę.

 

Opłaty

 

Opłaty drogowe występują tylko na kilku drogach w Emiracie Dubaju – mapka dostępna jest tutaj oraz Abu Dhabi (szczegółowe informacje tutaj). Aby skorzystać z płatnych dróg w Dubaju należy zarejestrować się w specjalnym systemie Salik bądź Darb w Abu Dhabi oraz umieścić specjalną etykietę na przedniej szybie (dotyczy tylko w Dubaju). Etykiety Salik dostępne są online lub na stacjach benzynowych.

Dobrą wiadomością jest to, że wypożyczane auta zazwyczaj są zarejestrowane w obydwu systemach, a opłaty drogowe są opłacane w momencie zwrotu auta. Jednak warto się o to zapytać w momencie odbioru samochodu. Ja rozwiązałam to w inny sposób, włączyłam w google maps opcję „unikaj opłat drogowych”. Według mnie poruszanie się płatnymi drogami i narażanie na ewentualne kary nie ma sensu, gdyż drogi bezpłatne mają bardzo wysoki standard.

 

Wypożyczenie auta

 

Na lotniskach w ZEA czy w Omanie istnieje szeroki wybór wypożyczalni. Wypożyczenie auta Hertz w ZEAkosztował 720 zł za 8 dni, na miejscu wykupiłam także pełne ubezpieczenie w kwocie 430 zł. Natomiast auto w Omanie wypożyczyłam na 3 dni od Europcar za 660 zł z pełnym ubezpieczeniem. W obydwu miejscach, żeby maksymalnie ograniczyć koszty wybrałam auta klasy mini. Tymczasem w Omanie dostałam Hyundai Elantra natomiast w ZEA nową Toyotę Yaris.

Obydwa samochody były w bardzo dobrym stanie. Jednym problemem był brak zgody Hertz na wyjazd do Omanu. C Zdecydowana większość atrakcji jest dostępna zwykłym samochodem. Auto z napędem na cztery koła, może natomiast przydać się w kilku miejscach w Omanie.

 

Wymagane dokumenty

 

Oprócz prawa jazdy należy mieć przy sobie międzynarodowe prawo jazdy zgodne z Konwencją Wiedeńską. W trakcie mojej podróży nie miałam ani jednej kontroli drogowej. Policję tak właściwie widziałam dwa razy i wbrew powszechnej opinii wcale nie poruszali się super furami. Wręcz przeciwnie, byli praktycznie niezauważalni na drodze, zresztą chyba taki był zamysł.

Nawigacja

Korzystałam z google maps i nie miałam żadnych problemów z dojazdem do celu. Jedne drobne komplikacje pojawiły się w centrum Dubaju, ale było to spowodowane przebudową oraz nową infrastrukturą drogową. Aby mieć stały dostęp do internetu na lotnisku w Omanie kupiłam kartę SIM. Skorzystałam z promocji Vodafone i zapłaciłam 5 OMR za 15 GB. Natomiast w Emiratach korzystałam z pakietu roamingu mojego operatora.

Poruszanie się po Dubaju

https://www.rta.ae/wps/portal/rta/ae/public-transport/nol/choose-nol

Zdecydowanie odradzam jazdę po centrum Dubaju ze względu na duże korki i brak miejsc do parkowania. Najwygodniejszym środkiem transportu jest metro. Na stacjach można kupić bilety jednorazowe lub specjalną kartę Nol. Karta obowiązuje także w pozostałych środkach transportu publicznego. Można ją kupić na każdej stacji metra. Do wyboru są dwa rodzaje kart srebrna i złota. Karta złota umożliwia podróżowanie specjalnym wagonem, który znajduje się na początku lub na końcu pociągu (w zależności od kierunku w którym jedziemy). Jest w nim mniej ludzi i więcej miejsc siedzących. Peron jest oddzielony od torów szybą, a pociąg staje precyzyjnie w miejscu na uchylne drzwi. Szyby na każdym peronie posiadają oznaczenia klasy wagonu. Oprócz złotych wagonów dla posiadaczy karty NOL Gold są także wagony różowe przeznaczone wyłącznie dla kobiet z dziećmi.

System transportu publicznego w Dubaju jest podzielony na strefy. Jednorazowy przejazd dla posiadaczy srebrnej karty kosztuje od 3 do 7,5 dirhamów natomiast dla złotej od 4 do 8,5 dirhamów. Podróżując z kartą NOL nie musimy się przeliczać jaki będzie ostateczny koszt biletu. Kartę odbijamy na wejściu i wyjściu ze stacji, a należna kwota jest pobierana automatycznie. Obydwie karty kosztują 25 AED, z czego 19 AED możemy wykorzystać na przejazdy.

Metro w Dubaju składa się z dwóch linii – czerwonej i zielonej, mapka…szczegółową mapkę można pobrać tutaj. Metro działa przez siedem dni w tygodniu (rozkład jazdy). 

Podsumowanie

Transport drogowy w ZEA i Omanie jest świetnie rozwinięty. Choć fotoradary i ograniczenia prędkości mogą być uciążliwe, jazda jest bezpieczna i przewidywalna, dzięki zdyscyplinowanym kierowcom. W Dubaju warto korzystać z transportu publicznego, by uniknąć korków. Wypożyczenie auta jest łatwe, a większość atrakcji dostępna zwykłym samochodem. Wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy, choć kontrole są rzadkie. Zarówno ZEA, jak i Oman to idealne miejsca na spokojną i wygodną podróż samochodową.

Na koniec znaki, informujące o głębokich wykopach… Niesamowicie mnie bawiły, szczególnie patrząc na zakres prac ziemnych 😉