Kuchnia libańska była jednym z głównych powodów dla których wybrałam się do Libanu. Liban od zawsze był krajem różnorodnym kulturowo, a wpływy kuchni arabskiej, francuskiej i śródziemnomorskiej są widoczne w codziennych potrawach. Kuchnia libańska jest prosta, aromatyczna i różnorodna.

Podstawę posiłku stanowią mezze czyli rozmaite przystawki: jak chlebek pita, hummus, pasty z grillowanego bakłażana czy oliwa z ziołami. Mogą być  one także podawane na śniadania. Właśnie skoro mowa o śniadaniach, to jest to posiłek który najlepiej wspominam z Libanu. A gdy pomyślę o tych przyrządzanych w cudownym pensjonacie Mresty Guest House, aż mi się łezka w oku kręci. Sekretem doskonałego libańskiego śniadania w Mresty Guest House były lokalne składniki. Obecnie wydaje się być niewiarygodne, że wszystkie produkty ze zdjęcia poniżej zostały przygotowane na miejscu. Domowy ser, pomidory, oliwki czy chleb miały niepowtarzalny smak i aromat, którego na próżno szukać w jedzeniu z supermarketów.

Pita i Manaquish

Pita to podstawa wyżywienia Libańczyków. Można ją często spotkać jako dodatek do dipów jak baba ganoush, hummusu, czy za’ataru. Bądź jako składnik dania obiadowego, jako kanapka z shawarmą lub falafelem. Pieczona jest wysokiej temperaturze sięgającej prawie 232-246°C. Woda zawarta w cieście odparowuje, co powoduje puchnięcie placka. W efekcie nawet po wystudzeniu wierzchnia warstwa i spód pozostają oddzielone. Manaqish natomiast to nic innego jak pita z różnymi dodatkami np. ze specjalną mieszanką przypraw za’atar, pomidorami, mięsem, czy serem.

Makodus

Makodus jest bardzo ciekawą propozycją w libańskim menu. Jest to bakłażan peklowany w oliwie, nadziewany orzechami włoskimi oraz papryką, chilli i czosnkiem. Ma charakterystyczny smak jest kwaśny i pikantny zarazem. Do jego przygotowania wykorzystywane są młode, małe bakłażany, które na Bliskim Wschodzie pojawiają się w okolicy czerwca. Większe bakłażany nie nadają się do przyrządzenia Makodus, ponieważ zbyt wiele nasion nadaje mu gorzki smak. Marynowane w oliwie bakłażany mogą być przechowywane w słoiku nawet przez rok. Makodus najczęściej spożywa się jako część mezze z chlebkiem pita. Jest też popularnym dodatkiem do śniadania.  Poniżej na zdjęciu, domowej roboty Makodus, przygotowywany w Mresty Guest House 🙂

Za’atar

Za’atar jest dodatkiem, który chyba najbardziej będzie kojarzyć mi się z Libanem. Jest to mieszanka przypraw z prażonym sezamem i sumakiem z dodatkiem oliwy z oliwek. Ten pyszny aromatyczny dip podawany jest wraz z chlebkiem pita.

Hummus

Hummus to nieodłączny element kuchni Bliskiego Wschodu. Jest to dip przygotowywany z gotowanej ciecierzycy, sezamowej pasty tahini, czosnku i soku z cytryny.  Może być spożywana na śniadanie, jako mezze bądź jako dodatek do dań obiadowych.

Baba Ganoush

Jest to kolejny rodzaj dipu. Składa się z pieczonego bakłażana, zmiksowanego z pastą tahini, z czosnkiem, sokiem z cytryny, oliwą i dodatkiem rozmaitych przypraw. Może być serwowany jako mezze z pitą bądź jako dodatek do dań. Ostrzejszą wersją Baba Ganoush jest Moutabal, serwowany z owocem granatu.

Makanek

Makanek to rodzaj małych kiełbasek z mięsa wołowego lub baraniny, z dodatkami różnych przypraw. Przyprawy takie jak cynamon, goździki czy imbir, nadają im charakterystyczny, unikalny smak.  Co więcej, mogą być gotowane w winie, a następnie podawane z owocami granatu i orzeszkami piniowymi.

Tablieh

Z dań obiadowych, ciekawą propozycją jest tablieh, grillowane mięso mielone zapieczone w chlebie. Dania można spróbować w restauracji Tabliyit Massaad w Bejrucie. Podawane jest z kiszonymi ogórkami oraz Labneh – serem w formie kremowej konsystencji dipu. 

Kafta

Kafta to potrawa znana z wielu krajów bałkańskich czy bliskowschodnich. Jest to grillowane mięso mielone w formie klopsików z dodatkiem cebuli i orientalnych przypraw.

Tabbouleh

To niemal symbol kuchni libańskiej. Jest to prosta sałatka, która składa się z natki pietruszki, ogórka, pomidorów, cebuli, kaszy bulgur oraz mięty, z dodatkiem oliwy oraz soku z cytryny. Unikalny smak zawdzięcza mięcie, która zresztą jest popularnym dodatkiem do innych libańskich sałatek.

Fattoush

Fattoush to kolejna pozycja na liście, choć w mojej opinii mogłaby zająć podium. Zwana jest także sałatką wiejską/chłopską. Podobno fattoush powstała w północnym Libanie. Miejscowi rolnicy smażyli resztki chleba pita oraz mieszali z sezonowymi warzywami. Obecnie oprócz pity popularnym składnikiem sałatki: jest pomidor, ogórek, rzodkiewka, cebula,  sałata i liście mięty. Jednak sekretem tej sałatki jest jeszcze jeden dodatek – sumak, który nadaje jej charakterystycznego, kwaskowatego posmaku.

Hindbeh

Jest to ciekawa i bardzo smaczna potrawa przygotowywana z liści mlecza, z dodatkiem cytryny, czosnku i karmelizowanej cebulki.

Warak Enab

Warak Enab w tłumaczeniu z języka arabskiego to liście winogron. Bardziej popularną nazwą tej potrawy np. w Turcji, Armenii czy Grecji jest dolma. Warak Enab przypomina coś na kształt gołąbków.  Farsz również składa się z ryżu oraz mielonego mięsa.

Kibbeh

Kibbeh to narodowa potrawa Libanu. Składa się z mięsa mielonego (wołowiny lub baraniny), cebuli, orzeszków piniowych oraz pszenicy durum uformowanych w formie piłki do rugby/footballu amerykańskiego i smażonych w głębokim oleju. Nazwa kibbeh pochodzi od języka arabskiego w którym słowo kubbah oznacza kulkę.

Kaeb el ghazal

Kaeb el ghazal w przetłumaczeniu znaczy rogi gazeli, to tradycyjne kruche ciasteczko w kształcie półksiężyca. Nigdy wcześniej nie jadłam dania obiadowego z dodatkiem jakichkolwiek ciastek, dlatego kiedy zobaczyłam pozycję o tej samej nazwie w restauracji Baytna w Tripolisie postanowiłam zaryzykować. Niestety nie jestem w stanie dokładnie określić jego składu, gdyż kelner nie mówił, w żadnym znanym mi języku. Natomiast na podstawie własnej obserwacji oraz smaku mogę stwierdzić, że oprócz ciasteczek, składało się ono  z kofte w sosie z dodatkiem pasty tahini, orzeszków piniowych i pistacji oraz posypane było cynamonem. Całość może wygląda trochę nietypowo natomiast, zapewniam, że był to bardzo smaczny eksperyment.

Baklawa

Kuchnia bliskowschodnia kojarzy się głównie z baklawą – złożoną z cienkich warstw kruchego ciasta  z dodatkiem miodu i orzechów. W Libanie można spróbować różnych rodzajów baklawy, w rozmaitych kształtach (na zdjęciu po lewej). Chrupiąca i słodka baklawa jest czymś co wspominam do dziś z podróży do Libanu.

Namoura

To popularne ciasteczko, które można rozpoznać po charakterystycznym prostokątnym kształcie z migdałem w środku. W smaku przypomina biszkopt.

Haytaliyeh

To mleczny pudding o stałej konsystencji, który podobno pochodzi z Trypolisu w Libanie. Podawany jest na zimno z wodą z kwiatu pomarańczy i wodą różaną.

Maamoul

Maamoul, zamykają listę libańskich przysmaków. Są to kruche ciasteczka maślane nadziewane pastą daktylową, figami lub orzechami. Tradycyjnie mają kształt kulek, natomiast można je spotkać także w formie prostokątów.

To co przedstawiłam w tym poście, to zaledwie tylko niewielka część z tego co kuchnia libańska ma do zaoferowania. Dlatego z pewnością będę musiała tam wrócić.